najczęściej czyta się i słyszy o tym jak to cudowanie jest mieć dzieci, rodzinę i od razu zaznaczam, że nie będę się z tym kłócić, nie w tym rzecz ....
chcę jednak nakreślić, że początki bywają naprawdę ciężkie....
jesteśmy przemęczone, wszystko się zmienia, ktoś nagle przerywa nam błogi sen, to wstawanie, karmienie, wc, lulanie, śpiewanie......
jasne, że z czasem się przyzwyczajamy .... z czasem się dostosowujemy ....
ale to nie zmienia faktu, że to przystosowanie trwa.....
Oczywiście nie możemy o tym otwarcie mówic.... tylko zupełnie nie wiem czemu....
temat "depresji poporodowej" u nas to ciągle TABUUUU
kiedy przypomnę sobie swoje początki.... a, że było ich aż 3, w dodatku każdy inny ...
hmmmm nie było łatwo ....
przeklinałam w głębi.... chciałam zamknąć oczy i obudzić się w innej bajce...
nauczyłam się z tym walczyć ..... ale nikt ze specjalistów nie poruszył ze mną nawet tego tematu....
każdy pyta jak czuje się maleństwo .... każdy robi "nyny nyny" nad łóżeczkiem .... ahhh
czy ciebie pytali jak TY SIĘ czujesz ????
odważnie!
OdpowiedzUsuń